Talent & Career Center roept 2017 uit tot het jaar van de verbinding

22-12-2016

Out beyond ideas of wrongdoing and rightdoing, there is a field. I'll meet you there (Rumi)

Gisteren; ik zit in de trein tussen Amersfoort en Diemen. Met een lege mobiel. Een onthand gevoel. Ik kijk om me heen en zie dat 85-90 % van de mensen met hun mobiel bezig zijn: appen, een spelletje, bellen, facebooken of misschien wel naar heerlijke muziek aan het luisteren. Een enkeling staart voor zich uit of leest in een boek of studiemateriaal. Niks bijzonders, een alledaags beeld. Niemand kijkt elkaar aan, niemand maakt contact. Het lijkt zelfs of men oogcontact probeert te vermijden. Allemaal individuen op hun eigen eilandje in hun eigen wereld. Anonimiteit. In de coupé zit ook een vrouw met prachtig blauwe ogen. Ze kijkt even op van haar mobiel en even komen we elkaar tegen in een blik. Voor een kort moment zie ik haar verstarren, maar ik blijf kijken en laat mijn ogen naar haar lachen om even contact te hebben. Ze ontspant. Met een zucht lacht ze met een open blik naar me.

In dit kleine moment daar in de trein tussen Amersfoort en Diemen komt opnieuw het thema naar boven waar ik het afgelopen jaar en misschien al wel langer mee bezig ben. Verbinding. Natuurlijk is die er in onze wereld. Maar…grosso modo merk ik dat ik me zorgen maak. Ik zie wat er om ons heen gebeurd en kan nieuwsitems over bijvoorbeeld Aleppo niet meer bekijken omdat ik volledig van de kook raak van machteloos onbegrip. Is dat ook wat er gebeurt als wij elkaar niet meer begrijpen? Als we niet meer naar elkaar kijken, niet meer naar elkaar luisteren? Wat voor effect heeft dat op onze wereld, op onszelf? Woorden als eenzaamheid, afgeslotenheid, en inderdaad, onbegrip, anonimiteit, verdeeldheid, een gevoel van onveiligheid komen in me op. Niet fijn! Daarom groet ik sinds jaar en dag iedereen die ik tegenkom bij mij in de buurt, ik maak oogcontact. Soms een opmerking of een klein praatje, een glimlach. Dat geeft mij een fijn en veilig gevoel en ik geloof er heilig in; de ander ook. Laat mij maar in de waan dat ik op deze manier mijn kleine bijdrage lever aan meer verbinding in de wereld. Want ik geloof dat wanneer wij onszelf werkelijk durven laten zien en de tijd en moeite nemen naar de ander te kijken en te luisteren, dat de wereld weer een beetje mooier wordt. Want verbinding is een oerbehoefte van mensen, we hebben verbinding dus simpelweg nodig hebben om te overleven! Daarom roepen wij van het Talent & Career Center 2017 uit tot het jaar van de verbinding. Dus open de poorten van je hart, blaas het stof uit je oren en luister en kijk naar de wereld en de mensen om je heen. Wanneer we als mensen dat gaan doen, ieder vanuit dat kleine stukje aarde waar we leven, voor zover we kunnen reiken en we vanuit verbinding met onszelf en anderen leven en (samen)werken, geloven wij dat we eind 2017 kunnen zeggen: we hebben de wereld weer een beetje mooier gemaakt en zijn gegroeid!! Ajeto!

Om onze wens kracht bij te zetten delen we graag dit prachtige filmpje van Amnesty International over verbinding maken en het effect daarvan: https://www.youtube.com/watch?v=SQIaNNdEi24

We wensen iedereen dan ook een jaar met 3 V’s: Verbinding, Veiligheid en Vreugde!

Wij danken alle mensen die met vertrouwen en plezier met ons hebben samengewerkt en zien uit naar nieuwe verbinding in 2017! Wil je op de hoogte blijven? Onze nieuwsbrief valt op 10 januari 2017 in je mailbox. Je kunt ons ook volgen via Facebook, Twitter, LinkedIn, onze site of bel gewoon
050-3111589 om te sparren!

Namens het team van Talent & Career Center

Fransis Bosch